ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

1.8.2019

Γράφω κάθε μέρα 

για μια άνοιξη που δεν έρχεται, 

 γράφω κάθε μέρα 

να αφήσω τον χειμώνα εδώ 

 στα τελευταία  βήματα, 

μα εξακολουθεί να ρχεται

 μαζί μου. 

  Ψάχνω  να ζαλιστώ μ αρώματα

  με χρώματα με έρωτες

  μα αυτός ο χειμώνας 

με θολώνει,

κουβαλιέται άσπρος

 μαζί μου. 

  Δεν τον μπορώ φτάνει, 

 δεν τον αντέχω  φτάνει,  

 με γέρασε κι άλλο 

χωρίς  να μου αφήνει 

 τα περιθώρια 

 να γελάσω κι εγώ

 να κλάψω  κι εγώ

στην πανσέληνο του καλοκαιριού 

στα μονοπάτια της ασημένιας 

θάλασσας,

 τις στιγμές μου να κλέψω 

 αυτές που ήθελα 

που θέλω που μου ανήκουν.

Όχι δεν μ αφήνει  

με καταδικάζει  να περνάω

 βλέποντας την ζωή  να χάνεται

  μα να μην μπορώ  να κάνω 

 πράξη  αυτά που ονειρεύομαι. 

 Κάτι μόνο  ζαλάδες

 μου φορτώνει, 

 που δεν είναι  από έρωτα

δεν είναι από όνειρα

δεν είναι από ελπίδες,

είναι από του Αυγούστου

 την ζέστη, 

που το μυαλό μου

με χιόνι οργώνει...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ